පුනරාගමණය

 

 

 

         ඇත්තටම පමා වුනා...! තත්පර, විනාඩි, පැය, දවස්, සති, මාස කීයක්ද මන්දා..? කොහොම වුනත් මම පමා වුනා. හැබැයි ඒකට හේතු තියෙනවා. හරිම සාධාරණ හේතු. වැල් වටාරම් නැතුව කොරාපු කියාපු දේවල් නැතුව මම මෙහෙම කියඤ්ඤංකෝ. කාටවත් ඇණයක් ඇමක් නොවී තමන්ගේ පාඩුවේ යමක් කොරාන ජීවත් වෙන මාර්ගයක් සකසා ගන්න වෙහෙස මහන්සි වුනා පහුගිය දොහේ. ආං ඒ කාරිනා කටයුතු හිංදා තමුන්නැහෙලා මුණගැහිලා වචනයක් දොඩන්ට ඉස්පාසුවක් නැතිවුනා කිව්වොත් ඕං ඒක මුසාවක් නොවෙයි.   

           ඒත් එක්කම සහන් මහත්තැන් ඇතුලු බ්ලොග් ලියන කියවන හැමෝටම ස්තූති කොරන්නත් ඕනෑ මගේ නිහඬතාවය ගැන හොයලා මට මක්ක හරි කරදරයක්ද කියලා විපරම් කො‍රැව්ව එකට. ගොඩක් දේවල් අතපසු වුනා, මඟ හැරුනා, අමතකවුනා වුනත් සමහර දේවල් කිසිදාක අමතක වුනෙත් නෑ වෙන්නෙත් නෑ. උදාහරණයක් විදිහට ගත්තොත් මේ බ්ලොග් කලාව හා බ්ලොග් යාළුවෝ වගේ. අර වැලි කතරේ ඉද්දි ඇතිවෙලා තිබුනු ආතතිය මගහැර ගන්න ඔබලාගෙන් මට ලැබුණු සහය අනන්තයි අප්‍රමාණයි. පමාවෙලා වුනත් ඒ ගැන මෙහෙම වචන දෙක තුනකින් හරි සඳහනක් කොරලම පටන් ගන්න හිතුනා පුරුදු කෙරුවාව. 

          අළුත් මුහුණු එකතුවෙලා වගේම හුරු පුරුදු ඇතැම් අය පේන්නත් නෑ. සමහර විට මම වගේම කාර්යබහුල වෙලාද කියන්නත් බැහැ. කෙසේ වෙතත් අපි හැමෝම නැවත මුණ ගැහේවි. හැමදාම සරා ඔයාලගේ බ්ලොග් වලට ගොඩවැදේවි. කියවාවි, අදහස් දක්වාවි. එහෙනම් අවසරයි පැය කිහිපයකට සරාට හිතෙන දැනෙන දේවල් අරගෙන එන්න...........!!