කදිර සුරිඳු.... (සරාගේ 50 වෙනි ලිපිය)

                              

              විජයාවතරනයෙන් පසු ලක්දිව බෞද්ධයන් බ්‍රාහ්මණ හා වෛදික විශ්වාසයන් කෙරේද නැඹුරුවක් දක්වන්නට විය. ඒ නිසාම දෙවියන් ඇදහීම දේවාල ඉදිකිරීම ඉතිහාසය ආරම්භය තෙක්ම විහිදයයි. මුල් යුගයේ මෙසේ හමුවන දෙවිවරු පොලොන්නරු, දඹදෙනි, කොට්ටේ යුගයන් වනවිට විවිධ නම් වලින්ද සමහරවිට එකම නමකින්ද හැඳින්වින. උදා: ශක්‍රයා ඉන්ද්‍ර දෙවියන් බවට පත්වීම. බෞද්ධ හින්දු වශයෙන් වෙන්නොකොට එකම දෙවියෙකු වශයෙන් වූ ජන විශ්වාසයද හේතු වශයෙන් දැක්විය හැකිය.

               ඉතිහාසය විවිධ මත පළ කලද වැඩි දෙනාගේ විශ්වාසය කතරගමට අධිපති ස්කන්ධ නොහොත් කඳ කුමරු බවය. ස්කන්ධ කුමාර උත්පත්තිය පිළිබඳවද විවිධ මත පවතී. හින්දු පත පොතට අනුව ඔහුගේ දෙමාපියන් ශිව හා පාර්වතීය. එහෙත් රාමායණයේ සඳහන් වන්නේ පියා අග්නි හා මව ගංඟා ලෙසය. ස්කන්ධ කුමාර මව් කුසින් උපන්නෙකු නොවන බවට තවත් තැනෙක සඳහන් වේ. එහෙත් අසුරයන්ට එරෙහිව සුර හමුදාව මෙහෙයවූ සේනාධි නායකයා මොහුය. තාරක නැමැති අසුරයා විනාශකල බැවින් තාරකජිත් යන නමද මොහුට වේ. පැරණි පතපොතට අනුව ස්කන්ධ කුමාර උත්පත්තිය ගැන කියවෙන එක් කතාවක් මෙසේය.

              ශිව දෙවියා දැඩි වෘත අනුගමනය කරමින් තවුස්දම් පිරීමේ නිරතව සිටියේය.පාර්වතිය කෙතරම් උත්සාහ කලද ඔහුගේ සිතෙහි රාග චේතනා ඇති කිරීමට නොහැකි විය. එහෙත් සුරයින් මේ දෙදෙනාගේ දරුවෙකු අපේක්ෂාවෙන් සිටියෝය. මන්දයත් අසුරයන් පරාජය කලහැක්කේ ශිවගේ දරුවෙකුට පමණක් බවට මහ බ්‍රහ්මයා මත පලකොට තිබීම නිසාය. සුරයින්ගේ මේ පණිවුඩය ‍රැගෙන අග්නි දෙවියා ශිව හමුවට පැමිනියේය. ඔහු සුරබින්ට දරුවෙකු ලබා දෙන බවටත් ඒ දරුවා ලවා අසුරයින් පරාජය කරවන බවටත් පොරොන්දුව සිටි අයෙකි. අග්නි ශිව හමුවට යනවිට පාර්වතිය ශිව අසලින් නික්ම ගියා පමණෙකි. ඒබව දු‍ටු අග්නි පරවියෙකුගේ වේශයක් මවාගෙන ශිවගේ දරු බීජයක්ද ‍රැගෙන ඉගිල ගංගා නම් ගඟට ඉහලින් පියාසර කරන්නට විය. පරවියා දරු බීජය ගඟට හෙළුවේය. ඒ තුලින් ලස්සණ කුමාරයෙකු මතුවූ අතර නදියේ දිය කෙලිමින් හුන් කුමාරියන් සය දෙනෙකු මෙය දු‍ටුවෝය. සය දෙනම එකතුව මගේ පුතා, මගේ පුතා යැයි කියමින් පිලිවෙලින් කුමරාට කිරි පොවන්නට වන්නෝය. කිරි බීමට ඔහුට මුහුණු සයක්ම මැවින. පුරාවෘතයට අනුව ස්කන්ධ කුමාර පහළ වූයේ ඒ ආකාරයටයි. ඒ නිසා ඔහුට ෂට්මාතෘකා යන නමද ලැබී තිබේ. එපමණකුදු නොව, කාර්තිකේය, ශක්තිධර ගංගා පුත්‍ර සරඟු, ද්වාසකර, ස්කන්ධ තාරකජිත්, අග්නිභූ ගංගාජා, මහසේන, සේනාපති, සිද්ධසේන ඔහුට ඇති තවත් නම් කීපයකි. මෙසේ නම් පටබැඳීමට හේතුවූ කතාද පුරාණ ග්‍රන්ථවල සඳහන්වේ.

                ස්කන්ධ නොහොත් කඳ කුමරු ලෙස හැඳින්වීමට හේතු වූ කතාව මෙසේය. ඊශ්වර දෙවියන්ගෙන් මන්ත්‍රයක් ලබා ගැනීමට බස්මා නැමති අසුරයා 12 අවුරුද්දක් ඊශ්වරයාට දාසකම් කලේය. කාලය ගෙවුනු තැන බස්මා මන්ත්‍රය ඉල්ලා සිටියේය. මන්ත්‍ර බලය ඔහුට ලැබුන අතර එය ඉතා බලගතු එකක් විය. අතට මතුරා සතුරාගේ හිස මත අත තැබූ සැනින් සතුරා දැවී පිළිස්සී යන්නේය. අසුරයාට මෙහි සත්‍යාසත්‍ය තාවය බැලීමට ඇවැසි විය. ඔහු කලේ මන්ත්‍රය අතට මතුරා ඊශ්වරයාගේ හිසට අත තැබීමට උත්සාහ කිරීමයි. මන්ත්‍රයේ බලය දත් ඊශ්වරයා බියෙන් පලා යන්නට විය. බස්මාද ඔහු ලුහුබැදීමට විය. ඊශ්වරයාට සිදුව ඇති අලකලංචිය දු‍ටු විෂ්ණු ඔහු ගලවන්නට උපායක් සිතුවේය. වහාම රූමත් කාන්තාවකගේ වේශයක් මවාගත් ඔහු දෙදෙනා අතර මැද මාවත අසල ඔන්චිලි පදිමින් හුන්නාය. ඇයව දු‍ටු බස්මා ඊශ්වරයා ලුහුබැඳීම නවතා ඇය හා කතාවට වන්නේය. ඇගේ සුරතල් කතාවට ‍රැව‍ටුනු බස්මා ඇය තමාගේ අඹුව කර ගැනීමට කැමැත්ත ප්‍රකාශ කර සිටියේය. ඊට පිළිතුරු දෙමින් කාන්තාව කියා සිටියේ දිවි හිමියෙන් තමා රකින බවටත් කිසිදා හැර නොයන බවටත් හිස අත තබා දිවුරන ලෙසය. රාගයෙන් මත්ව සිටි අසුරයා හිස මත අත තබන සැනින්ම දැවී අළුවී ගියේය. මෙසේ විෂ්ණුගේ උපාය නිසා ඊශ්වරයා ගැලවුනි.

                නැවත පැමිණෙන ඊශ්වර තෙමේද ස්ත්‍රිය දැක ඇය හා කතාවට වැ‍ටුනි. ඔහුද ඇය හා විවාහ වීමට කැමැත්ත පලකලද එයට පාර්වතියගේ අවසරය ඇවැසි බව ස්ත්‍රිය කියා සිටියාය. ඊශ්වරයා වහා පාර්වතිය කරා ගොස් අවසර ‍රැගෙන එන පමාවට ස්ත්‍රිය දරුවෙකු ප්‍රසූත කර සිටියාය. ඊශ්වරයා ලඟට ආ කල ස්ත්‍රිය ඔහුට මෙසේ කීවාය. මට දැන් කුඩා දරුවෙකු සිටී. තව දරුවෙකු ලැබීමට ගර්භනීවද සිටිමි. ඒ නිසා එවන් ගැහැනියක් කැන්දාගෙන ඒම ගැන පාර්වතියගේ කැමැත්ත විමසා එන්න. ඊශ්වර නැවත පාර්වතිය කරා ගියේය. මෙසේ පැමිණෙන වාරයක් පාසා දරුවන් එකිනෙකා වැඩිවෙමින් හත් වන වර පැමිණෙන විටදී ඇය දරුවන් හත් දෙනෙකු උකුලේ තබාගෙන උන්නාය. එය දු‍ටු ඊශ්වරයා පෙරලා පාර්වතිය කරා ගොස් මේ බව දැන්වීය. මේ පුදුමය ඇසූ පාර්වතිය ඒකාන්තයෙන්ම මේ විෂ්ණු තම සැමියා ‍රැවටීමට යෙදූ උපායක් බව දැන ගත්තාය. ඒ නිසා ඇයද එතැනට ආවාය. දරුවන් හත්දෙනා දු‍ටු ඇය මොකදෑ අප්පේ මේ කුමාර කන්දක් කියමින්  කුමාරවරු හත් දෙනා බදාගත්තාය. සැනින් කුමාරවරු හත්දෙනා වෙනස්වී මුහුණු සයක් එක කඳක් හා පා දෙකක් ඇති කුමරෙකු පහළ විය. ස්කන්ධ කුමාර නම් වූයේ මොහුය.

                වදන් කවි පොතේ සඳහන් වන ආකාරයට කතරගම දෙවිඳුන්ට මුහුණු සයකි. අත් දොලසකි. වාහනය මයුරාය. ඒ අත් දොලසේ නානාවිධ වස්තූන්ද ‍රැඳී තිබේ. ඒවා පිලිවෙලින් මෙසේය. කෙටේරිය, දුන්න, හීය, පළිහ, පොත, හෙන්ඩුව, ත්‍රීශූලය, කඩුව, මුගුර, හක් ගෙඩිය, ‍තෝමරය හා සැවුල් රුව සහිත ධජය වේ.

කඳ කුමරුන් ලොව පහල වූයේ ඇයි....?
වල්ලි අම්මා හා තේවානි අම්මා යනු කවුරුන්ද...?
මේ පිළිබඳ අප ඉදිරි ලිපියකින් සාකච්චා කරමු..!
දීර්ඝ ලිපි නොලියන්නේ බහුතර පාඨකයන් පිරිසක් දීර්ඝ ලිපි කියවීමට දක්වන නොකමැත්ත නිසාවෙනි. ඔබගේ රුචිකත්වයද දන්වන්නේ නම් මැනවි.   

ප/ලි 

               මේ මගේ පණස්වෙනි පෝස්‍ටුවය. මීට මාස 7 කට උඩදී ඒ කියන්නේ 2012.4.26 මගේ මුල්ම පෝස්‍ටුව මම ලියනකොට කොච්චර කල් ලියනවද,මොනවා ගැන ලියනවද කියලා නම් නිනව්වක් තිබුනේ නෑ. හැබැයි ඔයාලා හැමෝම හැමදාම මගේ ලිපි කියවන්න ආවා. එහෙම එන හැම වෙලාවෙම මොනා හරි කියලා යන්නත් අමතක කලේ නෑ. ඒ නිසාම හැමදාම මොකක් හරි දෙයක් ගැන ලියන්න මටත් හිතුනා. ඒ නිසාම මේ වෙනකොට පෝස්‍ටු 50 සම්පූර්ණ වෙලා. මට ඇත්තටම සතු‍ටුයි. මට මුලින්ම බ්ලොග් කියවීම ගැන කියපු ප්‍රසාද් මල්ලියාටත් මම මේ අවස්ථාවේ ස්තුති කරන්න ඕන. එයා මේ ගැන නොකියන්න මේතරම් හිතවත්තු පිරිසක් මට ලැබෙන්නේ නෑ කවදාවත්.
              
                 ඉතින් මගේ ලිපි කියවමින් මට දිරි දුන් ඔයාලට මගේ ස්තූතිය පිරිනමනවා මේ වෙලාවේ. මුලින් මම ලිපි කියවමින් කොමෙන්ට් ලිය ලියා යනකොට මට බ්ලොග් ලියන්න ආරාධනා කරපු හැමදාම ලිපි කියවන්න එන ඒ හිතවතුන් ඇතුළු හැමදෙනාවම නැවත මතක් කරන්න අවස්ථාවක් කරගන්නවා මේක. මේ හිටියා වගේම ඉදිරියටත් මා එක්ක ‍රැඳී ඉන්නවනම් ඒක මට ලොකු ශක්තියක් ධෛර්යයක් කියලා කියන්න කැමතියි මම. ස්තූතියි....! ආයුබොහෝ වේවා....!!!